Müze Kent Safranbolu ve Dünyanın Gözbebeği Amasra

2010 senesinin Nisan ayında İstanbul’un karmaşasından biraz uzaklaşmak için 3 günlük bir gezi planlıyoruz. Gezimizin ilk durağı Safranbolu oluyor. Sabah erkenden arabaya atlayıp Sapanca Gölü kenarında bir kahvaltı yaptıktan sonra Safranbolu’nun tarihi evleri arasında, taşlı dar sokaklarında buluyoruz kendimizi.

Safranbolu denince aslında ilk aklımıza gelen evleridir. Birbirinin önünü kapatmayan, harem-selam düzenine sahip evlerin bir örneğini Kaymakamlar Müze Evi’ni gezerek görüyoruz. Evlerin özelliklerini, insanların yaşayış biçimlerini çok güzel anlatıyor bu müze evi. Buradan şehri tepeden görebileceğimiz Hıdırlık Tepesi’ne çıkıyoruz. Bol bol fotoğraf çekip manzarayı izliyor, biraz dinleniyor ve son durağımız olan Tokatlı Kanyonu’na ve bu kanyon üzerinde bulunan İncekaya Su Kemeri’ne gidiyoruz. Yüksekliği 60 metre, genişliği ortalama 1 metre olan, 116 metre uzunluğundaki kemerin üzerinden geçmek, ortasında durup aşağı bakmak biraz korkutucu ama keyifli.

Amasra’ya gelip de Çekiciler Çarşısı’nı gezmemek, el emeği göz nuru ahşap süs eşyaları, antika işlemeleri, gemi maketleri gibi birçok hediyelik eşyanın satıldığı bu çarşıdan alışveriş yapmamak olmaz. Buradan Boztepe ve Zindan’ı çevreleyen Amasra Kalesi’ni gezip Boztepe’deki Sormagir Kalesi’ni Zindan Kalesi’ne bağlayan Kemere Köprüsü’nden geçiyoruz. Tepeden Tavşan Adası, Amasra ve muhteşem manzarayı izlemek için Ağlayan Ağaç ve Fener’e geliyoruz. Buradan günbatımını izlemek harika olmalı. Biraz dinlenip manzaranın keyfini çıkardıktan sonra Büyük Liman’da bira-kalamar zamanı geliyor. Buz gibi biralar, lezzetli kalamarlar, deniz kokusu, üşütmeyen hafif bir rüzgar… Her şey harika, ama bu kadar oturmak yeter. Fazla zamanımız yok. Çakraz’ı da görmek istiyoruz. Nisan ayı Amasra için henüz sezon olmadığı için Çakraz’da bazı yerler kapalı ve hava denize girecek kadar sıcak değil. Çakraz’da kumsala uzanıp dalgaların sesini dinliyoruz sakin ve huzurlu.